مهندسین ژاپنی به نام های هاروکی تاکاشی و هومی میاییشیتا تکنیک چاپ سه بعدی را طراحی کرده اند که ضخامت چاپ را با افزایش و کاهش مقدار مواد اکسترود شده در طی چاپ کنترل می کند. این تکنیک، چاپ سه بعدی از سطوح لمسی را بر روی چاپگرهای استاندارد FDM  سه بعدی  قادر می سازد.

 

 

اگرچه ممکن است سطوح پیچیده و الگوهای سطحی با استفاده از یک چاپگر سه بعدی معمولی ایجاد شود، اما انجام این کار می تواند سخت باشد؛ چرا که روش لایه لایه تولید افزودنی باعث می شود که الگوهای پیچیده ای به خصوص در مقیاس کوچک به راحتی در آنچه که قرار است به یک منحنی صاف تبدیل شود بوجود نیاید. هاروکی تاکاشی و پروفسور هومی میاییشیتا ، هر دو دانشگاه Meiji ژاپن، تکنیک جدیدی را برای سطوح لمسی چاپی سه بعدی طراحی کرده اند که به معنی "اثر پله"، ناشی از محدودیت های وضوح چاپگر است.

 

طبق گفته آنها، تکنیک چاپ سه بعدی جدید که طی دو سال گذشته توسعه داده شده است، کاربران چاپ سه بعدی را قادر می سازد تا به صورت پویا ضخامت چاپ را کنترل کنند و آنها را قادر به چاپ الگوی های زیبایی شناختی سه بعدی و اشیاء لمسی بدون استفاده از هیچ سخت افزار اضافی بکند. این تکنیک، "روش تولید و محاسبه مسیر حرکت برای چاپ صفحات لمسی"، به ویژه برای ایجاد الگوهای دقیق و پیچیده سطح با یک چاپگر FDM  سه بعدی مفید است و می تواند در دستگاه های معمولی اجرا شود.

 

به جای ایجاد الگوهای سطحی کامل با استفاده از نرم افزار CAD، تکنیک های جدید مهندسین به تغییر مدل چاپگر سه بعدی Gcode متکی هستند. این اصل ساده است؛ به جای تنظیم ضخامت اکستروژن ثابت، مهندسین برنامه Gcode را برای ضخامت "micromovements" در یک لایه برنامه ریزی می کنند. این تکنیک نتایج جالبی را تولید می کند. به عنوان مثال، چاپگر سه بعدی می تواند یک "خط" از پلاستیک که بسیار خوب شروع می شود و به طور فزاینده ضخیم شروع می شود، با آموزش به چاپگر در مراحل افزایش ضخامت کنترل کند.

 

مزیت استفاده از این تکنیک این است که از اثر "پله" به اصطلاح اجتناب می کند.

 

 

با توجه به دیدگاه تاکاشی و میاییشیتا ، این روش می تواند در برنامه های مختلف استفاده شود. از آنجایی که ورقهای نازک پلاستیکی چاپ شده سه بعدی به راحتی میتوانند برش لیزر داشته باشند، مواد را می توان به عنوان جایگزین برای انواع "مواد لوکس" مانند چرم استفاده کرد. مهندسین با موفقیت با استفاده از تکنیک چاپ سه بعدی توانستند بافت لمسی سه بعدی ایجاد کنند، اما طیف گسترده ای از الگوهای بالقوه به این معنی است که می توان از این فرآیند برای ایجاد تقریبا هر چیزی استفاده کرد.