طراحی مهندسی نوعی نقشه ی فنی است که برای انتقال اطلاعات در مورد یک شیء خاص استفاده می شود. از نقشه برای ساخت قطعه و ترسیم جزئیات آن استفاده می شود. معمولا برای مشخص شدن تمامی جزئیات یک شی تعدای نقشه لازم است. این نقشه ها توسط طراح به یکدیگر پیوند می خورند، تا برای تولید قطعه استفاده شوند. در ایجاد نقشه از اختصارات و نمادها برای مشخص کردن مفاهیم استفاده می شود و در برخی موارد توضیحاتی نیز به منظور انتقال اطلاعات داده می شود.

در تولید نقشه های مهندسی که اغلب با عنوان طراحی فنی نام برده می شوند، معمولا نقشه ها از چندین نما ایجاد می شوند و حتی در بعضی موارد نمایی از برش داخلی یک قطعه نیز داده می شود. معمولا در این نقشه ها اطلاعات کلیدی مانند ابعاد و یا میزان تحمل قطعه در شرایط بحرانی و اطلاعاتی ازین دست داده می شود.

نقشه های مهندسی جزئیات هر قطعه ای را مشخص می کند. استانداردها، قوانینی را برای تفسیر نقشه ها ارائه می دهند. این استاندارد سازی به افراد در کشور های مختلف کمک می کند تا بتوانند نقشه های مهندسی را بخوانند و تفسیر کنند.

یکی از مجموعه های اصلی استاندارد های طراحی مهندسی عبارتند از ASME Y14.5  و Y14.5M ، که اخیرا در سال 2009 نیز اصلاح شده است.

برای قرن های زیادی، تمام نقشه های مهندسی، با استفاده از کاغذ و مداد و به صورت دستی انجام می شد. اما از زمانی که کامپیوتر اختراع شد، طراحی نیز پیشرفت کرد و با نرم افزار هایی شبیه CAD، طراحی مهندسی انجام می شود. در این نرم افزارها ، ساده ترین سیستم اندازه گیری، تعیین فاصله بین نقاط مانند طول، عرض، مرکز سوراخ و ... است.

به طور کلی نقشه ها اطلاعات زیر را منتقل می کنند:

هندسه: شکل جسم را از زوایای مختلف (بالا، پائین، جلو و ...) به ما نشان می دهند.

ابعاد: اندازه های قطعه را مشخص می کند.

تحمل: تغییرات مجاز برای هر یک از ابعاد قطعه را مشخص می کند.

جنس: بیانگر چیزی است که قطعه از آن ساخته شده است.

کیفیت : درجه کیفیت قطعه را مشخص می کند.

سال های زیادی، طراحی مهندسی تنها روش انتقال اطلاعات از طراحی به تولید بود. اما در دهه های اخیر روش های دیگری نیز به وجود آمده است که ساخت قطعه مبتنی بر مدل MBD یا DPD نامیده می شود.

در مدل MBD اطلاعات توسط نرم افزاری مانند CAD به طور خودکار در برنامه ای مانند CAM قرار می گیرد و این برنامه کدها را به زبان های دیگری مانند G-Code تبدیل می کند و این زبان توسط دستگاه CNC قابل اجرا است. و همچنین می توان این اطلاعات را در اختیار چاپگرهای سه بعدی نیز قرار داد. امروزه این امکان وجود دارد که یک قطعه در ذهن یک طراح ایجاد شود و بدون اینکه نقشه ی مهندسی مدون شده ای وجود داشته باشد، آن قطعه تولید شود.