طراحی صنعتی شاخه ای از مهندسی است که شامل کشف چگونگی ساخت یا انجام هرچه بهتر کارها می شود. دغدغه مهندسان این رشته کاهش هزینه های تولید، بهبود کارایی و کیفیت محصولات و خدمات، تضمین سلامتی و حفاظت از محیط زیست است.
طراحی صنعتی اولین بار در سال 1919 توسط جوزف کلود استفاده شد. اما برخی بر این باورند که این رشته از دهه های قبل نیز استفاده می شده است.
طراحان صنعتی از علم، ریاضیات و روش های مهندسی برای یکپارچگی سیستم و ارائه راه حل برای عملیات پیچیده استفاده می کند.
طراحان صنعتی در تمامی مراحل تولید نقش دارند. آنها ممکن است طرحی را از پایه بررسی و تولید کنند و یا اینکه مسئولیت ارتقا، گسترش یا پیکربندی مجدد را بر عهده بگیرند. تولید کنندگان ممکن است مشخصات تجهیزات خریداری شده خارجی را به طراحان می دهند و از آنها می خواهند تا نمونه مشابهی برای آنها طراحی کنند و این کار منجر به کاهش زیاد هزینه برای تولید کننده می شود.
طراحان صنعتی باید استاندارهای مختلفی را رعایت کنند و با فرایندهای کاری، تجهیزات، ابزار و مواد به طور کامل آشنا باشند تا بتوانند کاری با کیفیت بالا، هزینه پایین و ایمن را تحویل دهند.مهندسان امروزی از شبیه سازی و نرم افزارهای کامپیوتری برای
نقشه برداری و تحلیل سیستم ها استفاده می کند.