هدف از ایجاد نقشه مهندسی انتقال کلیه اطلاعات لازم برای تولید محصول یا قطعه است. در نقشه های مهندسی از زبان و نمادهای استاندارد استفاده شده است. اطلاعات مهم در نقشه ها شامل ابعاد، نام قطعه، اعداد و ... است، بنابراین هنگامی که یک مهندس نقشه را دریافت می کند، می تواند بدون تامل مراحل تولید را شروع کند.
انواع مختلف خط
متداول ترین نوع خط، خط پیوسته است و به آن خط رسم نیز گفته می شود. این نوع خط نشان دهنده مرزهای فیزیکی یک جسم است و به زبان ساده تر این خطوط برای رسم اشیا استفاده می شود. این خطوط ویژگی هایی را نشان می دهند که در نمای فعلی دیده می شوند. ضخامت این خطوط متفاوت است به طوری که کانتور خارجی ضخیم تر و کانتور داخلی نازک تر است.
خطوط پنهان می توانند طول یک مرحله داخلی، در یک قسمتی که چرخانده شده است را بدون نمای برش نشان دهند. این خطوط در نمایی که در حال ترسیم هستیم دیده نمی شوند، ولی ترسیم آنها به درک وضعیت قطعه کمک میکند.
از خطوط مرکزی برای نشان دادن تقارن، مرکز دایره ها، مسیر حرکت و محور تقارن قطعات استفاده می شود.نمایش تقارن باعث می شود نقشه آسان تر خوانده شود.
این خطوط ابعاد را نشان می دهند.
خطوط شکست، نمایان گر نمای شکسته شده می باشند.
انواع نما
وجود هر کدام از نماها در نقشه هدف خاصی را دنبال می کند.
نمای ایزومتریک(Isometric View)
نمای ایزومتریک، قطعه را به صورت سه بعدی نمایش می دهد. خطوط عمودی و موازی در طول واقعی خود هستند
نمای ارتوگرافی (Orthographic View)
این نما نمایش یک شیء سه بعدی در نمای دو بعدی است. این نما نیز باید همه اطلاعات لازم را منتقل کند.
استفاده از سه نمای جلو، بالا و کنار برای نمایش اطلاعات موجود در نقشه مهم است.
نمای تخت (Flat Pattern)
ایجاد نمای تخت معمولا بسیار ساده است. فقط توجه داشته باشید که هنگام ساخت قطعات ورق فلز در CAD از محیط ورق فلز استفاده کنید. در آنجا شما می توانید یک نمای تخت ایجاد کنید و به راحتی به نقشه اصلی اضافه کنید.
نمای برش
در این نما، نمای جانبی شامل بریدگی است و برش ها می توانند تعداد نماهای مختلف را در یک طرح کاهش دهند.
نمای جزئیات (Detail View)
نمای جزئیات، نمایش بزرگتری از یک قسمت انتخاب شده از نقشه می دهد و این نما باعث می شود تا خوانایی اندازه ها بالاتر برود
نمای کمکی (Auxiliary View)
این نما کمک می کند تا سطوح شیب دار بدون هیچ گونه تحریفی نمایش داده شوند.