از فرزکاری برای تولید قطعات صاف، منحنی، موازی، پلکانی، مربعی، همچنین انواع شکافها، شیارها و ... استفاده می شود و در کل فرز برای تولید قطعاتی که از نظر محوری متقارن نیستند و دارای ویژگی هایی مانند سوراخ، شکاف، خطوط سطح و ... هستند، مناسب است.

به طور کلی برای فرز کاری به دستگاه فرز، قطعه کار، فیکسچر و برش نیاز است و روش کار به این صورت است که قطعه کار به فیکسچر محکم می شود و فیکسچر نیز به سکویی در داخل دستگاه فرز متصل شده است. کاتر که نوعی ابزار برش با دندانه های تیز است و در دستگاه برش قرار داده شده است با سرعت زیاد می چرخد و باعث می شود تا اضافه های کار به صورت تراشه های کوچک از قطعه کار برش بخورد تا در نهایت شکل دلخواه به دست آید.

در فرزکاری، سرعت و حرکت ابزار برش دو پارامتر اساسی است که این پارامترها برای هر قطعه براساس مواد قطعه کار، ابزار، اندازه ابزار و ... تعیین می شود.

سرعت برش: سرعت سطح قطعه کار نسبت به لبه ابزار برش در حین برش است و بر حسب فوت سطح بر دقیقه (SFM) محاسبه می شود.

سرعت اسپیندل: سرعت چرخش اسپیندل و ابزار است که بر اساس دور در دقیقه  (RPM) محاسبه می شود و به عبارتی سرعت اسپیندل برابر است با سرعت برش بر دور ابزار.

تغذیه برش(Cutting feed): مسافتی است که ابزار برش یا قطعه کار طی یک دور چرخش اسپیندل و ابزار جلو می رود و بر حسب اینچ در هر دور(IPR) محاسبه می شود.

عمق محوری برش: به معنای عمق ابزار در امتداد محور قطعه کار همانطور که برش ایجاد می کند، است. به عنوان مثال یک عمق برش محوری زیاد به نرخ تغذیه کم نیاز دارد، در غیر این صورت منجر به بار زیاد روی ابزار می شود و عمر ابزار را کاهش می دهد.

در حین عملیات فرزکاری ممکن است عملیات متنوعی روی قطعه کار انجام شود تا شکل قطعه کامل شود. در زیر بعضی از آن ها را بررسی می کنیم:

End milling: فرز پایانی ایجاد ویژگی های مشخصی مانند پروفیل، شکاف، کانتور سطوح پیچیده، برش یا شکاف را تعیین می کند و به صورت مرحله به مرحله انجام می شود.

 

Chamfer milling: فرز انتهایی پخ، یک برش محیطی در امتداد لبه قطعه کار یا سطح زاویه دار ایجاد می کند که به آن اصطلاحا پخ گفته می شود. این پخ به طور معمول با زاویه 45 درجه می تواند در قسمت داخلی یا خارجی قطعه، تراش داده شود.

Face milling: کف تراشی، قطعه کار را ماشین کاری می کند تا در نهایت بتوان سطحی صاف ایجاد کرد. عمق این فرز به طور معمول بسیار کوچک است.

 

Drilling: در این روش یک مته وارد قطعه کار شده و یک سوراخ با قطر ابزار برش ایجاد می شود. با این روش می توان یک سوراخ کور به عمق قطعه کار ایجاد کرد.

Boring: در حالت پیشانی تراشی  ابزار به صورت محوری وارد قطعه می شود و در امتداد سطح داخلی، برش را انجام می دهد و می تواند ویژگی های مختلفی ایجاد کند. این ابزار یک ابزار برش نقطه ای است که با سر تنظیم شونده آن می توان قطر مورد نظر را ایجاد کرد.

Reaming: یک سیم پیچ وارد قطعه کار می شود و قطر سوراخ موجود را بر حسب قطر ابزار، بزرگ تر می کند

دستگاه های فرز را می توان در اندازه ها و مدل های مختلفی پیدا کرد، اما اساس کار همه آنها به یک صورت است و اینکه اجزای اصلی آنها، قطعه کار را در سه جهت نسبت به ابزار جابجا می کنند.

این اجزای اصلی شامل پایه و ستون، میز کار، زین و زانو می باشد.

 

می توان گفت اگر تیغه فرز در ماشین های فرز افقی یا عمودی باشند، آن ماشین فرز، ماشین فرز عمودی یا افقی نامیده می شود.

در ماشین فرز افقی ممکن است برای حرکت تیغه از یک ترنسمیشن کمک گرفته شود و برای قطعات سری به کار می رود و از ماشین فرز عمودی برای کارهایی مانند فرم دادن، کف تراشی و ... استفاده می شود.