رایج ترین نوع چاپ مبتنی بر اکستروژن است و با پرینتر FDM انجام می شود. پرینتر FDM سریع است و امکان ادغام آسان با نرم افزارهای مختلف مانند CAD را دارد. FDM از رشته های ترموپلاستیکی استفاده می کند و از چندین نازل چاپگر گرم عبور می کند و می توان چندین نوع مواد را به طور همزمان چاپ کرد. با FDM می توان نایلون، ABS، پلی کربنات، پلی لاکتیک اسید و ... را می توان چاپ کرد.

به دلیل کمبود ماسک محافظ صورت و ایجاد موقعیت خطرناک برای پرستاران و متخصصان خط مقدم، ماسک های زیادی طراحی و بررسی شد و ماسک های صورت اضطراری(SFM) در اندازه های مختلف طراحی شد. هدف از ساخت این ماسک ها استفاده از یک ماده نایلونی سازگار با محیط زیست و استفاده از فناوری پخت لیزری بود.

 

ماسک های SFM شامل ماسک چاپ سه بعدی و روکش فیلتردار به همراه دو نوار الاستیک و یک تکه مستطیل شکل از جنس مواد فیلتر است و بعد از آن با استفاده از مواد ضد عفونی کننده پردازش می شوند.

 

طراحی ماسک های SFM مطابق دستوالعمل های جهانی تولید شده و طبق دستورالعمل IFU استفاده می شود. فایل های قابل چاپ سه بعدی و دستورالعمل های استفاده از آن و یک سند راهنمای تولید توسط دستگاه پخت لیزری انتخابی(Selective Laser Sintering machine)   در Duraform Prox موجود است. از پخت لیزری انتخابی می توان برای تولید حجم بالایی از ماسک و روکش فیلتردار استفاده کرد.

از چاپگرهای سه بعدی علاوه بر تولید ماسک، برای دیگر تجهیزات پزشکی نیز استفاده می شود.

کمبود محافظ های صورت یا شیلد در بیمارستان ها مشکلاتی برای کادر درمان به وجود آورده است. به دلیل اینکه پزشکان باید از قطرات تنفسی ناشی از سرفه و عطسه بیماران در امان باشند، ضرورت شیلد و کمبود آن به شدت احساس می شود.

 

این ماسک طراحی شده، قابل چاپ توسط پرینترهای SLS و SLA می باشد و با پاک کننده های ضدعفونی کننده سازگار است و به دلیل طراحی انعطاف پذیر آن بسیار راحت است و از پیشانی و چشم ها به خوبی محافظت می کند.

این محافظ صورت با استفاده از نایلون قابل استفاده در پزشکی ساخته شده است و شامل یه پکیج دو قسمتی است که به یکدیگر چسبیده می شود و می توان آن را به راحتی از هم جدا کرد و تمیز کرد.

 

یکی دیگر از تجهیزاتی که توسط پرینتر سه بعدی چاپ می شود و به کمک پزشکی مخصوصا در دوران کرونایی آمده است، چاپ اسپلیتر ونتیلاتور است.

اسپلیتر ونتیلاتور وسیله ای است که به یک دستگاه تنفس مصنوعی اجازه می دهد تا چند نفر به طور همزمان از آن استفاده کنند و چون اکثر بیماران کرونایی به دستگاه تنفس مصنوعی نیاز دارند، وجود چنین وسیله ای بسیار ضروری است.

اشتراک ونتیلاتور برای اولین بار توسط دکتر نیمن و دکتر ایروین مطرح شد که در مواقع اضطراری می توان توسط لوله های T شکل و آداپتور، ونتیلاتور را بین چهار نفر به طور همزمان تقسیم کرد.

با کمک تکنولوژی چاپ سه بعدی و فیلامنت های سازگار با پزشکی و قابل ضد عفونی، این امکان فراهم شد تا سرعت تولید این قطعه بالا برود.