این محققان از اسکنر رنگی سه بعدی به جای اندازه گیری های سنتی و کولیس استفاده کردند.

اسکنرهای سه بعدی توانایی های زیادی دارند و برای ثبت دقیق کوچکترین چیزها حتی در حد میلی متر و فسیل های موزه و یا آثار باستانی با هر رنگ و ویژگی که دارند، بسیار دقیق و سریع عمل می کند.

به عنوان مثال مجموعه ای با نام MorphoSource وجود دارد که بیش از 66000 اسکن از دندان های کوسه های ماقبل تاریخ تا الان را در آن ثبت کرده اند.

در روش های سنتی اندازه گیری منقار پرندگان و محاسبه طول و عرض و عمق آن ها با کولیس های دیجیتالی انجام می شد و بر اساس معادلات ریاضی خاص، سطح مخروطی را محاسبه می کردند. با توجه به این که منقار پرندگان در ابعاد و پیچیدگی های مختلفی وجود دارد، به طور دقیق نمی توان شکل مخروطی را محاسبه کرد و اطلاعات دقیقی به دست آورد و خیلی از مواقع داده های مهم به اجبار حذف می شوند.

محققان روی انواع مختلفی از پرندگان تمرکز می کنند؛ از اردک ها گرفته تا پرندگان آواز خوان. هنگامی که روی گونه های متنوعی مطالعه کنند با انواع متفاوتی از منقارها آشنا می شوند. اسکن سه بعدی در این زمینه کمک شایانی به محققان می کند و به آن ها کمک می کند تا تمام آناتومی سطح را ثبت کند و چیزی از قلم نیفتد.

خطای اپراتور یکی دیگر از مشکلات کار کردن با روش های سنتی است. اندازه گیری های ارائه شده از محققی به محقق دیگر ممکن است متفاوت باشد و این تفاوت ها منجر به تغییرات زیادی بر نتایج استخراج شده می شود. اما اسکن افراد مختلف نتیجه یکسانی را ارائه می دهد و خطای اپراتور حذف می شود.

یکی از مزایای اسکن سه بعدی در تحقیقات، آسیب نرساندن به اشیاء است. محققان دانشگاه موناش داگلاس روینسکی و جاستین دبلیو آدامز از موزه ها و مجموعه های دانشگاهی در سرتاسر جهان بازدید می کردند تا از نمونه های گوناگونی که در حال انقراض هستند به صورت دیجیتالی اطلاعاتی به دست آورند و ثبت کنند. اما به دنبال روشی غیر مخرب برای این جمع آوری اطلاعات نیاز داشتند.

سرپرست این تیم عنوان کرد: وقتی به تیم ما اجازه دسترسی به نمونه های خاص موجود در موزه ها داده می شد ما باید بدون رساندن هر گونه آسیبی که ممکن است کولیس ها یا دستگاه های اندازه گیری ایجاد کنند، نمونه را به موزه برگردانیم. حتی قرار دادن هر گونه نشانگری روی این نمونه ها غیر ممکن است.

بهترین و ایمن ترین راه استفاده از اسکنر های سه بعدی است. این اسکنرها با تماس بسیار کم و بدون وارد کردن هیچ آسیبی در کمتر از چند دقیقه برای هر نمونه اطلاعات بسیار دقیقی را ثبت کردند. این تیم در مجموع 223 جمجمه از 57 گونه را با کمک اسکنر سه بعدی Artec ثبت کردند.

برای انتخاب مناسب ترین اسکنر، رایدینگ و تیمش Artec Scan Spider و Scan Studio را انتخاب کردند. دلیل این انتخاب  این بود که این دستگاه ها به خوبی اندازه های مختلف پرندگان و منقارهای آنها را می گیرند. این اسکنرها قابل حمل بودند و می توان از آن ها به راحتی در پروازها استفاده کرد و اگر این قابلیت را نداشتند پروژه قابل انجام نبود.

با کمک این اسکنرها تیم تحقیقات حدود 40 تا 50 پرنده کوچک یا 30 تا 40 پرنده بزرگ را در یک بعدازظهر اسکن می کردند.

روند کار به این صورت بود که پرنده را به پشت روی میز گردان قرار می دادند و میز را می چرخاندند و تمامی آناتومی ضروری منقار را ثبت می کردند. در طی چند ماه آنها بیش از 6000 پرنده را اسکن کردند.

این تیم با هر اسکن داده های زیادی به دست آوردند که پتانسیل تحقیقاتی زیادی مانند مورفومتریک را برای آن ها فراهم می کند. مطمئن باشید که با روش های قدیمی هیچ شانسی برای به دست آوردن چنین مجموعه جامع و کاملی وجود نداشت.

براساس این تحقیقات نشان داده شده است که که در طول قرن گذشته منقار پرندگان مورد مطالعه چیزی حدود 4 تا 10 درصد بزرگتر شده است.