پل عابر پیاده 12/2 متری (40 فوتی) با عرض 6.3 متر توسط جوریس لارمن طراحی شده و با کمک پرینتر سه بعدی و شرکت روباتیک هلندی با نام MX3D ساخته شد و در آمستردام نصب و افتتاح شد.

این پل از میله های فولادی ضد زنگ که به بازوهای رباتیک شش محور مجهز شده است، ساخته شده است. طرح اولیه این پل به این صورت بود که پل را در محل نصب چاپ کنند و اجرا کنند، اما به دلیل مسائل ایمنی و دیگر نگرانی ها این پروژه در کارخانه اجرا شد و ربات هایی از دو طرف کار می کردند و پل را از زیر به هم جوش دادند و در قسمت میانی پل به هم رسیدند و پل را کامل کردند. در حالی که سازه های بتنی چاپ سه بعدی، مخلوطی شبیه سیمان را وارد چاپگر می کردند و از نازل خارج می شد، در این پروژه از فلز استفاده شد. به این صورت که چهار ربات با استفاده از سیم جوش و گاز استاندارد، لایه های داغ فلز را با هم جوش می دادند و چیزی در حدود 6000 کیلوگرم فولاد ضد زنگ استفاده شد.

نام این پل MX3D Bridge نامگذاری شده است و توسط یک استودیوی هلندی با نام Joris Laarman Lab و با همکاری شرکت MX3D طراحی و ساخته شده است.

برای ساخت این پل از 6000 کیلوگرم فولاد ضد زنگ استفاده شده و برای ساخت آن در کارخانه از ربات ها کمک گرفتند و چیزی در حدود 6 ماه ساخت این پل طول کشید و بعد از ساخت کامل، پل روی کانال نصب شد.

شکل منحنی این پل و اینکه این پل به حال S طراحی شده است و دارای نرده هایی با سوراخ های مشبک است، این پل زیبا را منحصر به فرد و خاص کرده است.

 

سازندگان این پل در مصاحبه ای عنوان کردند که تکنیک ساخت این پل نشان می دهد که با کمک فناوری چاپ سه بعدی می توان کارهای بزرگی با هزینه کمتر انجام داد و صرفه جویی زیادی در صنایع ابزار، نفت، گاز و ساختمان سازی انجام داد.

 

برای ساخت این پل برآورد شده است که چیزی حدود 27.7 تن کربن استفاده شده است که این تیم عنوان کرده اند که در پروژه های آینده این مقدار کاهش خواهد یافت.

این پل محلی برای رفت و آمد عابرین است و ممکن است شرایط محیطی و تغییرات بار، جابجایی، ارتعاش، چرخش و ... منجر به خرابی هایی شود، به همین دلیل این پل زیبا به حسگرهایی نیز مجهز شده است تا سازندگان آن بتوانند سلامت پل را پیگیری کنند و در صورت بروز مشکل برای رفع آن اقدام کنند.

این حسگرها علاوه بر اینکه سلامت پل را پیگیری می کند رفتار مردم و موارد دیگر را نیز تحت نظر دارد.